Donderdag 30 juli en vrijdag 31 juli
Door: Diana van der Linden
Blijf op de hoogte en volg Diana
30 Juli 2015 | Georgië, Khizabavra
Donderdag 30 juli 2015
We zijn om 0.00 uur eerst bij de ijssalon van Mr. Tamas (onze chauffeur) een ijsje gaan eten hij heeft daar met zijn vrouw een Italiaanse ijssalon. Daarna naar het station waar onze nachttrein om 1.40 uur vertrok. Ik heb 2,5 uur geslapen in de trein. Zelfs de conducteurs en de twee beveilingsbeamten lagen op de banken te slapen, het kan hier allemaal.
Om 7.00 uur 's morgens kwamen we in Tiblisi aan waar we een taxi hebben gepakt (voor 7 lari =€2,85).
In het caritas huis hebben we even ontbeten en heel kort bijgepraat met de andere vrijwilligers.
Om 11.00 uur zijn we met vieren (Noortje, Melissa, Desiree en ik) naar de metro gegaan we moesten ongeveer 45 min. reizen naar Isani met de metro, een rit kost hier 0,5 lira = €0,20 waar je ook naar toe gaat.
Daarna met een taxibus, ze noemen het hier de minibus, 2,5 uur naar rijden naar Lagodekhi (Kakheti). Deze rit kostte 7 lira p.p. (= € 2,82).
Daar werden we opgehaald door pater Jerzy die het kinderkamp aanstuurt.
Na een rit van 25 minuten waren we op het camp (rond 15.00 uur) in Khizabavra.
Op het camp waren drie vrijwilligers vanuit onze groep al actief bezig (iris Barten, Desiree en Dave).
Het camp was bij een klein kerkje en daaromheen waren ook de activiteiten, de kinderen en de Nederlandse vrijwilligers sliepen bij gastgezinnen in de straat.
De Poolse en Georgische vrijwilligers sliepen in de kerk.
We zijn daar met de hele groep, begeleiders en 25 kinderen naar de rivier gewandeld om te zwemmen.
Wij mochten die nacht ook bij het gastgezin slapen waar de andere Nederlandse vrijwilligers ook sliepen. Oh daar is het zo mooi, zo primitief, zoals hier heel vroeger was. Een WC buiten in de tuin, de douche is een hokje in de tuin met een gordijntje ervoor, een grote ketel boven het hokje welke dagelijks gevuld wordt en verwarmd wordt door de zon. Zo eenvoudig maar wat zijn die mensen gastvrij en ze geven je alles wat ze hebben.
Om 19.30 uur kregen we warm eten, boekweit, spaghetti en tomaten/komkommer salade.
Na het eten hebben we met de kinderen nog gedanst en een tikspelletje gedaan enz. De kinderen uit de buurt komen dan kijken en doen dan ook mee, het is echt zo samen allemaal.
De kinderen naar bed en wij gingen ongeveer om 23.30 uur naar ons gastgezin om te slapen.
Vrijdag 31 juli 2015
Ik was rond 7.00 uur wakker en ben buiten in de tuin gaan rondwandelen, ze hebben echt en mega groentetuin en zo goed verzorgd. Ze verkopen spullen uit de tuin maar ze zorgen hiermee ook voor hun eigen voorraad, ze maken ook heel veel eten in wekflessen en vriezen veel in.
Daarna lekker gedoucht, ja het was echt een lekkere douche en het voelt echt goed zo in de natuur.
Om 09.00 uur de opstart met de kinderen, Iris en Desiree (twee van onze vrijwilligers) hebben op muziek een soort ochtendgymnastiek gedaan.
Daarna met de hele groep ontbijten, alles was al klaargezet. Er is in het camp steeds een kok aanwezig die al het eten verzorgd dus daar hoeven de begeleiders zich niet mee bezig te houden.
Dit was de laatste dag van het camp dus alles moest opgeruimd en schoongemaakt worden.
Om 14.30 uur werden we met de zeven vrijwilligers met het busje teruggebracht door pater Jerzy naar Tiblisie, dit is een rit van bijna 3,5 uur.
Wat hier heel opvallend is is dat de mensen 's morgens de poort open maken en de dieren, kippen, eenden, koeien, varkens, schapen, paarden enz. De straat op sturen en ze 's avonds weer binnen halen.
Als je hier op straat loopt of met de auto rijdt dan lopende overal dieren om je heen, zo bijzonder.
Rond 18.00 uur waren we thuis ( in het Caritashuis in Tiblisie). ' s avonds zijn we nog met een groepje de stad ingegaan en hebben we in een barretje nog gegeten en gedronken.
Een heerlijke maaltijdsalade voor 7 lari (= € 2,82).
We zijn om 0.00 uur eerst bij de ijssalon van Mr. Tamas (onze chauffeur) een ijsje gaan eten hij heeft daar met zijn vrouw een Italiaanse ijssalon. Daarna naar het station waar onze nachttrein om 1.40 uur vertrok. Ik heb 2,5 uur geslapen in de trein. Zelfs de conducteurs en de twee beveilingsbeamten lagen op de banken te slapen, het kan hier allemaal.
Om 7.00 uur 's morgens kwamen we in Tiblisi aan waar we een taxi hebben gepakt (voor 7 lari =€2,85).
In het caritas huis hebben we even ontbeten en heel kort bijgepraat met de andere vrijwilligers.
Om 11.00 uur zijn we met vieren (Noortje, Melissa, Desiree en ik) naar de metro gegaan we moesten ongeveer 45 min. reizen naar Isani met de metro, een rit kost hier 0,5 lira = €0,20 waar je ook naar toe gaat.
Daarna met een taxibus, ze noemen het hier de minibus, 2,5 uur naar rijden naar Lagodekhi (Kakheti). Deze rit kostte 7 lira p.p. (= € 2,82).
Daar werden we opgehaald door pater Jerzy die het kinderkamp aanstuurt.
Na een rit van 25 minuten waren we op het camp (rond 15.00 uur) in Khizabavra.
Op het camp waren drie vrijwilligers vanuit onze groep al actief bezig (iris Barten, Desiree en Dave).
Het camp was bij een klein kerkje en daaromheen waren ook de activiteiten, de kinderen en de Nederlandse vrijwilligers sliepen bij gastgezinnen in de straat.
De Poolse en Georgische vrijwilligers sliepen in de kerk.
We zijn daar met de hele groep, begeleiders en 25 kinderen naar de rivier gewandeld om te zwemmen.
Wij mochten die nacht ook bij het gastgezin slapen waar de andere Nederlandse vrijwilligers ook sliepen. Oh daar is het zo mooi, zo primitief, zoals hier heel vroeger was. Een WC buiten in de tuin, de douche is een hokje in de tuin met een gordijntje ervoor, een grote ketel boven het hokje welke dagelijks gevuld wordt en verwarmd wordt door de zon. Zo eenvoudig maar wat zijn die mensen gastvrij en ze geven je alles wat ze hebben.
Om 19.30 uur kregen we warm eten, boekweit, spaghetti en tomaten/komkommer salade.
Na het eten hebben we met de kinderen nog gedanst en een tikspelletje gedaan enz. De kinderen uit de buurt komen dan kijken en doen dan ook mee, het is echt zo samen allemaal.
De kinderen naar bed en wij gingen ongeveer om 23.30 uur naar ons gastgezin om te slapen.
Vrijdag 31 juli 2015
Ik was rond 7.00 uur wakker en ben buiten in de tuin gaan rondwandelen, ze hebben echt en mega groentetuin en zo goed verzorgd. Ze verkopen spullen uit de tuin maar ze zorgen hiermee ook voor hun eigen voorraad, ze maken ook heel veel eten in wekflessen en vriezen veel in.
Daarna lekker gedoucht, ja het was echt een lekkere douche en het voelt echt goed zo in de natuur.
Om 09.00 uur de opstart met de kinderen, Iris en Desiree (twee van onze vrijwilligers) hebben op muziek een soort ochtendgymnastiek gedaan.
Daarna met de hele groep ontbijten, alles was al klaargezet. Er is in het camp steeds een kok aanwezig die al het eten verzorgd dus daar hoeven de begeleiders zich niet mee bezig te houden.
Dit was de laatste dag van het camp dus alles moest opgeruimd en schoongemaakt worden.
Om 14.30 uur werden we met de zeven vrijwilligers met het busje teruggebracht door pater Jerzy naar Tiblisie, dit is een rit van bijna 3,5 uur.
Wat hier heel opvallend is is dat de mensen 's morgens de poort open maken en de dieren, kippen, eenden, koeien, varkens, schapen, paarden enz. De straat op sturen en ze 's avonds weer binnen halen.
Als je hier op straat loopt of met de auto rijdt dan lopende overal dieren om je heen, zo bijzonder.
Rond 18.00 uur waren we thuis ( in het Caritashuis in Tiblisie). ' s avonds zijn we nog met een groepje de stad ingegaan en hebben we in een barretje nog gegeten en gedronken.
Een heerlijke maaltijdsalade voor 7 lari (= € 2,82).
-
05 Augustus 2015 - 16:06
Rian:
Hoi Diana,
Wat leuk om jou ervaringen te mogen delen. Wel veel reizen maar de gastvrijheid en vriendelijkheid is daar enorm en maakt alles goed.
die ervaring had ik in april ook. Wat een dankbaarheid en indrukken.
Geniet er van en k kijk uit naar je volgende verslag.Groetjes Rian.
ps geef je een extra knuffel aan Joyce? -
05 Augustus 2015 - 18:48
Anja:
Hoi Diana,
Wat bijzonder allemaal, echt heel leuk.
Het is echt geweldig om je ervaringen te lezen.
Genieten!!!!
Gaan zo meteen naar Laurens, een dikke knuffel geven voor zijn verjaardag, heeft ie wel nodig denk ik.
Groetjes vanuit het Vorstenbossche -
05 Augustus 2015 - 19:18
Anne-Marie Verwijst:
Hoi Diana,
Wat leuk allemaal! Zoals je schrijft dat de mensen alles met je willen delen ook al hebben ze niet veel. Wat lief allemaal. Fijn dat we met je "mee mogen reizen"!
Je krijgt de groetjes van Paul Claessen -
05 Augustus 2015 - 19:22
Anne-Marie :
Volgens mij ging er iets niet goed.
Paul heb ik een paar dagen geleden gesproken. Hij vroeg hoe het met je ging.
Gefeliciteerd met Laurens die vandaag jarig is.
Geniet ze nog !!
Groetjes van Anne-Marie -
05 Augustus 2015 - 22:45
Ria Van Der Linden:
Heej Diana. Leuk je verhalen te lezen en ook al veel gehoord van Annet. Het was erg gezellig op de verjaardag van Laurens maar wel stil zonder jou... haha. Veel plezier nog
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
