Zaterdag 15 augustus t/m 21 augustus

Zaterdag 15 augustus
Vandaag de laatste dag van Isa en Michelle, ze zijn tegelijk met mij gekomen en zijn nu drie weken hier. Echt balen want ik heb met Isa heel veel tijd doorgebracht en het was supergezellig, maar gelukkig woont ze niet zo ver weg (Wanroy) en zal ik haar zeker nog zien.
'S nachts naar het vliegveld Isa en Michelle wegbrengen.

Zondag 16 augustus
Om 9.30 uur zijn Joyce Jacobs, Kelly en Martha naar Station Square gegaan om Sharon van Well, Joyce Weren, Eunice en Merel naar de trein te brengen omdat ze de reis van 5,5 uur naar Batumi gaan maken om daar te helpen bij een kinderkamp.
Daarna zijn Joyce, Kelly en ik naar de winkels en Marktjes gegaan om kleren en schoenen te kopen voor de straatkinderen en zijn daarna meteen naar het Caritashuis van de straatkinderen gegaan waar het kleine jongetje Shanon en de Teacher Jimmy waren. We hebben de schoenen en kleding en een zwembroek aan Shanon gegeven. Dat gezichtje sprak boekdelen, wat krijg je hier veel voor terug, hij was zo dankbaar.

'S nachts om 3.00 uur met Martha naar het vliegveld om Noortje, Melissa en Desiree weg te brengen.

Maandag 17 augustus
De temperatuur was vandaag iets minder, eindelijk een dag geen 40 graden.
Rond 10.00 uur zijn we naar de straatkinderen gegaan. We hadden kleding meegenomen voor veel kinderen en een paar knuffeltjes voor twee zusjes en een broertje die helemaal geen speelgoed hebben.
Ze waren super blij en hingen de hele dag om ons heen.
Het is zo moeilijk om deze kinderen zo te zien smeken.
We hadden aan twee kinderen, Gio en Elena, beloofd dat ze vandaag met ons mee mochten naar de winkel omdat we voor hen geen passende kleding hadden en omdat Gio niets anders heeft dan hele simpele badslippers. Elena is het sponsorkindje van Joyce en daarom mocht Elena mee. De andere kinderen hadden wel redelijk gewone schoenen en Gio niet, vandaar dat Gio mee mocht. We hebben geprobeerd het zo eerlijk mogelijk te verdelen.
We hebben samen met de kinderen geloomd, armbandjes gemaakt, dit vonden ze echt geweldig.
Rond de middag was er een voorval met twee meisjes waarvoor de ambulance en de politie kwamen, nu was het voor ons lastig dat we de taal niet beheerste want de begeleiders waren heel druk met de meisjes en alles er omheen dat wij niet wisten wat er aan de hand was. De onrust van de situatie op dat moment werkte ook door op de andere kinderen waardoor er heel veel onrust was vandaag, een hele hectische dag die veel energie gekost heeft.
Echt zo heftig om dit mee te maken met deze kinderen.
We zijn rond 16.00 uur met Elena en Gio maar de winkel gegaan, eerst hebben we ze nog een ijsje laten uitzoeken waar ze van genoten hebben.
Het was goed en fijn voor ons maar ook voor de kinderen om even uit de hectiek weg te kunnen.
Voor Elena hebben we een spijkerjurkje gekocht en voor Gio zwarte Nike schoenen, die kosten hier maar 35 lari (= 14 euro), ze waren zo blij...
Toen we in het Caritashuis ("onze kamer") kwamen waren we zo moe dat we verder niets meer wilde doen en we zijn de hele avond thuis gebleven.
Jimmy had aan Shanon beloofd dat hij nog naar ons zou komen en ze zijn nog eventjes bij ons geweest en wij hebben heel even aan Jimmy uitgelegd wat we die middag meegemaakt hebben en hebben daar heel even over gesproken.
We zijn vroeg gaan slapen.
Ook goed voor mijn schouder want ik merk dat ik er toch regelmatig last van heb en ik kan nog steeds mijn arm niet goed omhoog bewegen, als we in de metro moeten staan is dat heel lastig want soms is het heel druk en dan moet je jezelf vasthouden en ik kan dat maar aan een kant en moet dan steeds draaien zodat ik met mijn goede arm kan vasthouden, soms komt dat echt lastig uit.

Dinsdag 18 augustus
'S morgens naar de winkel gegaan om wat te gaan kopen voor de kinderen, frisdrank en wat lekkers en ook iets lekkers voor de leiding.
Toen we bij de kinderen aankwamen waren de kinderen superblij, eerst knuffelen en kussen, wat een heerlijk ontvangst.
Een kopje thee van de housekeeper en eerst even gezellig babbelen (met handen en voeten) met de kinderen, daarna weer met loombandjes geknutseld en daarna met de kinderen aan het fotoproject capture our world gewerkt.
Joyce en Kelly hadden een werkopdracht gemaakt voor de kinderen en hadden dit helemaal in het Georgisch uitgewerkt zodat de kinderen dit zelf konden uitvoeren.
Ze kregen een fototoestel van ons en moesten o.a. Foto's maken van hun leefruimtes, van het geloof, van wat feestelijks, van vrienden, van eten enz.
Echt heel leuk om te zien hoe de kinderen hier mee omgingen en hoe creatief ze zijn.
Ook heeft Joyce van een heel aantal kinderen een kleine fotoshoot gemaakt.
Zo leuk, de kinderen gingen er echt voor staan.
Daarna nog even met de kinderen gekleurd en om klokslag 15.00 uur werden we geroepen om te eten.
Om 16.00 uur zouden we opgehaald worden door Jimmy en zijn nicht Tamo en ze wilde ons meenemen naar een mooi water om lekker te gaan zwemmen.
Jimmy is een van de begeleiders van het straatkinderen project die ons veel van Georgie wil laten zien in zijn vrije tijd.
Na meer dan een uur rijden, door een mooie omgeving van bossen en bergen, kwamen we aan in Sioni, hier was inderdaad een mooi meer waar visjes in zwommen.
Ik vind het vreselijk als ik weet dat er vis in het water zwemt.
Dit waren van die kleine visjes die aan je benen en voeten knabbelen om schoon te maken, kippenvel kreeg ik ervan.
Wat later ben ik samen met Kelly in het water gaan zitten en hebben we de visjes laten knabbelen aan de benen echt een overwinning van mezelf.
Helaas kon ik niet zwemmen omdat ik de slag niet kan maken met mijn pijnlijke schouder, weer lastig die vervelende schouder. Ik kon wel gewoon lekker het water in om af te koelen, het is hier echt zo warm.
We hebben er heerlijk zitten kletsen met Tamo want die sprak heel goed Nedelands (ze heeft een aantal jaren in Utrecht gewoont) en ook met Jimmy, die sprak heel goed Engels.
Echt gezellig zo met z'n vijven. We zijn rond 23.00 uur gaan eten (ja de Georgianen kennen hier geen tijd). We hebben Khinkali gegeten echt georgiaans eten.
Ik heb dit al eerder gegeten, het is deeg met gehakt en bouillon erin.
Om 1.30 uur waren we thuis en zijn daarna snel gaan slapen.

Woensdag 19 augustus
'S morgens rustig aan gedaan en 's middags naar de straatkinderen gegaan.
Ze waren zo blij om ons te zien, weer die knuffels en kusjes als je binnenkomt zo'n leuk ontvangst.
De kinderen zijn 's middags met ons gaan zwemmen in Tiblisi See (dat is een groot meer in de bergen). Ze zwemmen bijna allemaal in hun onderbroekjes en de meisjes houden hun kleren aan. We hebben wel een paar zwembroekjes gekocht voor de jongens maar die dragen ze nu als korte broekjes. Maar wat leuk om die kinderen te zien, ze zijn zo blij in het water. Ik heb geprobeerd een paar kinderen zwemmen te leren, de schoolslag, en ze pakken het echt goed op.
Helaas kon ik het niet zo goed voordoen omdat ik mijn arm niet hoog kan door de schouderoperatie, nog steeds ben ik daarin belemmerd.
Ook was het soms lastig als de kinderen aan je gaan hangen, natuurlijk steeds aan de pijnlijke kant en dan moest ik dat wel even afremmen.
Op zo'n momenten vervloek ik mijn schouder wel, het blijft zo lastig,
Maar als ik zie wat we hier kunnen doen voor de kinderen dan is me dat het dubbel waard geweest, hier kan iedereen echt voldoening uit halen, ik weet het zeker.
'S avonds zijn we met zijn vieren uit eten geweest, Kelly, Joyce, Martha en ik.
We hadden een stuk pizza over en een fles drinken en zijn dit samen met Martha naar de straatkinderen gaan brengen. Martha had Jimmy nog nooit ontmoet maar wel veel van gehoord. Jimmy is een begeleider die goed Engels spreekt en veel van het land laat zien aan de Nederlandse vrijwilligers ie op het project bij de straatkinderen werken.
Ze hebben samen gezellig zitten kletsen in het Engels maar ook in hun eigen taal in het Georgisch.
Daarna naar het Caritas huis voor onze nachtrust.

Donderdag 20 augustus
Vannacht heeft het flink gedonderd en gebliksemd en geregend.
Vanmorgen was het weer lekker zonnig.
Een paar daagjes vrij dus lekker genieten en veel bekijken in de omgeving. Wat hebben we een geluk dat Jimmy en Tamo ons overal mee naar toe nemen om veel van het land te laten zien, we zien nu zeker plaatsen die toeristen echt nooit zien.
Tamo spreekt echt goed Nedelands en verteld ons heel veel over de natuur en de cultuur.
Kelly, Joyce en ik zijn vandaag weer uitgenodigd doorJimmy en Tamo.
We zijn naar Jinvali geweest, dit is echt een geweldig meer met Blauw/groen water, zo helder. Dit meer ligt midden in de bergen en de omgeving is hier zo mooi.
Lekker in het water dobberen (zwemmen kan ik niet omdat ik belemmerd ben door mijn schouder, helaas..) en genieten van de natuur.
Onderweg hebben Jimmy en Tamo komkommer, tomaten, uien, olijven en brood gekocht en ze heeft hier samen met Jimmy een heerlijke salade van gemaakt.
We hebben heerlijk zitten smullen en o zo gezond. De groenten van hier komen rechtstreeks uit de tuinen en zijn echt veel voller van smaak.
Daarna zijn we naar een heel mooi kerkje gereden helemaal boven op een berg, het was bijna donker en het uitzicht was echt fantastisch.
Boven waaide het wel heel hard maar dat het was lekker om even uit te waaien.
Daarna naar het Caritashuis voor onze nachtrust.


Vrijdag 21 augustus
'S morgens zijn Kelly, Joyce en ik naar station Square gegaan en hebben daar even gewinkeld.
Daarna zijn we opgehaald door Jimmy en Tamo en zijn we naar het oostelijke gedeelte van Georgie gereden want dat wilde ze ons graag laten zien.
Dit was een rit van meer dan twee uur. Onderweg staan allemaal kraampjes langs de weg met allerlei etenswaren uit eigen huis en tuin.
Tamo en Jimmy hebben varkensvlees gekocht (varkens was vandaag geslacht) voor de BBQ en heerlijke verse kaas en vers gebakken brood.
We hebben gezien hoe ze hier het brood bakken.
Een gemetselde put waarin ze kolen laten gloeien en dan plakken ze het deeg aan de binnenkant van de put zodat het brood zo gebakken wordt en je krijgt zo een smal, lang, plat brood, en zo lekker.
Daarna verder gereden en in het plaatsje Lagodekhi zijn we gestopt daarna nog een stukje door de bossen gewandeld en we kwamen bij een heel mooi stuk natuur aan met een hele mooie rivier met weer bergen op de achtergrond. Nu hout zoeken voor de BBQ en een mooi vuurtje maken, want hier zijn ze echt handig in.
Zodra het hout opgebrand was en dit alleen nog maar gloeide werden aan twee kanten van het vuurtje grote stenen neergelegd waar de het vlees (geregen aan eigen gemaakte pinnen van hout ) opgelegd werden.
Daarna heerlijk gegeten en dan proef je echt het verschil in vlees.
Toen het donker was zijn we teruggereden zijn we in een heel mooi dorpje gestopt. Dit is vier jaar geleden gerestaureerd en is nu heel toeristisch. Toen wij daar aankwamen was het niet druk omdat het donker was maar heel erg mooi en boven op een berg waardoor het uitzicht echt heel bijzonder was.
Daarna weer terug gereden naar ons Caritashuis waar we om 0.30 uur aankwamen en naar bed zijn gegaan.