De eerste dagen in Georgie
Door: Diana van der Linden
Blijf op de hoogte en volg Diana
28 Juli 2015 | Georgië, Batoemi
Het heeft even geduurd voordat ik iets op deze site gezet heb maar dat komt omdat ik echt een heel druk programma heb gehad wat betekend dat ik al heel veel gezien heb en eigenlijk ook heel veel te vertellen heb.
Maandag 27 juli 2015
'S morgens zijn we om 10.00 uur vertrokken naar Schiphol.
Het vliegtuig zou om 14.40 uur vertrekken maar vertrok 1,5 uur te laat.
Ik ben naar Istanbul gevlogen waar ik moest overstappen, na 4,5 uur wachten.
Hier zou ik Isa en Michelle ontmoeten die vanaf Dusseldorf zijn gevlogen. Ook hier vertrok het vliegtuig weer 1,5 uur te laat.
Dinsdag 28 juli 2015
Maandagnacht zijn wij, Isa, Michelle en ik, ongeveer om 3.30 uur geland in Tiblisi (hoofdstad van Georgie). Hier werden we ontvangen door Martha (van caritas, de organisatie in Georgië), Georges (van via-Passie de organisatie vanuit Nederland) en Anneloes een vrijwiller die weer terug ging naar Nederland.
Rond 7.00 uur zijn we gaan slapen en om 10.00 uur zijn we opgestaan voor een rondleiding. Eerst met Martha (onze gastvrouw) naar het geldwisselkantoor en naar de bakker.
Daarna een presentatie/introductie door Irene van Caritas en na wat gegeten te hebben meteen een rondleiding naar een aantal projecten waar we met de caritas taxi naar toegebracht werden.
- Naar de art-group (waar ze mooie creatieve dingen maken, echt heel erg geweldig, weven, houtbewerken, zelf poppenkastpoppen maken, boetseren, emailleren enz.
De kinderen komen hier als een soort dagopvang waar ze kunnen hobbyen en wat zijn ze creatief hier.
- Naar het huis (intern) waar kinderen tussen de 8-18 jaar verblijven/wonen, dit zijn in de meeste gevallen wezen of kinderen die thuis verstoten zijn of waar in het gezin heel veel problemen zijn.
- naar de groep waar de ouderen verblijven, dagopvang voor ouderen die het thuis heel slecht/armoedig hebben.
- naar het huis waar de straatkinderen verblijven en waar deze kinderen, die vanaf de straat opgepikt wordend, lichamelijke verzorging krijgen en ze krijgen in eerste instantie spelletjes enz. aangeboden om te wennen aan het "gewone" leven.
In de tijd dat Marianne en Benny (twee vrijwilligers van onze groep) op deze groep aan het helpen waren is er een jongen door de politie binnengebracht zonder identiteit, ze schatten dat hij ongeveer 9-10 jaar is.
Hij was heel wild, en heel smerig, hij kreeg als eerste een douche en dat had hij nog nooit gehad hij kende het niet, zo ook met het eten. Hij roerde de suiker in de thee met zijn vingers, hij at met zijn handen. Hij wist niet hoe hij met bestek moest omgaan. Hij is nu 2,5 weken in het opvanghuis en heeft al heel veel bijgeleerd. Hij heeft nog wel regelmatig driftbuien en weet zichzelf dan geen raad.
- en naar het Health center.
Bij ieder project werd duidelijk verteld wat er gedaan wordt op de projecten.
We hebben al zoveel gezien en gehoord.
Om 18.15 uur zijn George en ik vertrokken met de trein naar Batumi (dit is een grote stad aan de kust bij de zwarte zee) waar we na bijna 5,5 uur om 23.40 uur aan zijn gekomen.
Daarna zijn we naar het caritashuis gebracht waar we overnacht hebben.
Woensdag 29 juli 2015
's morgens zijn we om 8.00 uur naar het "camp" van Batumi vertrokken om te kijken waar het is en hoe het eruit ziet. Hier komt begin augustus een groep vrijwilligers vanuit Nederland dit camp begeleiden. Hier komen kinderen waarvan de ouders beneden de armoedegrens leven. Dit huis en de tuin, ook de groentetuin en de dieren worden bijgehouden door de dakloze mensen die opgevangen worden door Caritas.
Daarna hadden we even vrije tijd en toen zijn we het centrum van Batumi gegaan, hier hebben we rondgewandeld en heel veel gezien we hebben ook op een aantal terrasjes vertoefd.
Echt, wat is Batumi een mooie stad aan de zwarte zee, enorme gebouwen.
In deze stad staan ook wel wat verwaarloosde gebouwen maar je ziet hier wel al dat hier enorm word gewerkt om het allemaal mooier en moderner te maken. Er staan ook heel bijzondere gebouwen in deze stad. En ook is er heel veel en mooie kunst aanwezig.
In Batumi hadden we onze "eigen" chauffeur van Caritas, Mr. Tamas.
We hoefde maar te bellen en hij kwam ons halen of hij bracht ons weg met zijn vrachtwagentje, ja inderdaad dat was onze taxi.....
De wegen zijn hier enorm slecht, vol gaten en scheuren, ook in de grote stad.
Maandag 27 juli 2015
'S morgens zijn we om 10.00 uur vertrokken naar Schiphol.
Het vliegtuig zou om 14.40 uur vertrekken maar vertrok 1,5 uur te laat.
Ik ben naar Istanbul gevlogen waar ik moest overstappen, na 4,5 uur wachten.
Hier zou ik Isa en Michelle ontmoeten die vanaf Dusseldorf zijn gevlogen. Ook hier vertrok het vliegtuig weer 1,5 uur te laat.
Dinsdag 28 juli 2015
Maandagnacht zijn wij, Isa, Michelle en ik, ongeveer om 3.30 uur geland in Tiblisi (hoofdstad van Georgie). Hier werden we ontvangen door Martha (van caritas, de organisatie in Georgië), Georges (van via-Passie de organisatie vanuit Nederland) en Anneloes een vrijwiller die weer terug ging naar Nederland.
Rond 7.00 uur zijn we gaan slapen en om 10.00 uur zijn we opgestaan voor een rondleiding. Eerst met Martha (onze gastvrouw) naar het geldwisselkantoor en naar de bakker.
Daarna een presentatie/introductie door Irene van Caritas en na wat gegeten te hebben meteen een rondleiding naar een aantal projecten waar we met de caritas taxi naar toegebracht werden.
- Naar de art-group (waar ze mooie creatieve dingen maken, echt heel erg geweldig, weven, houtbewerken, zelf poppenkastpoppen maken, boetseren, emailleren enz.
De kinderen komen hier als een soort dagopvang waar ze kunnen hobbyen en wat zijn ze creatief hier.
- Naar het huis (intern) waar kinderen tussen de 8-18 jaar verblijven/wonen, dit zijn in de meeste gevallen wezen of kinderen die thuis verstoten zijn of waar in het gezin heel veel problemen zijn.
- naar de groep waar de ouderen verblijven, dagopvang voor ouderen die het thuis heel slecht/armoedig hebben.
- naar het huis waar de straatkinderen verblijven en waar deze kinderen, die vanaf de straat opgepikt wordend, lichamelijke verzorging krijgen en ze krijgen in eerste instantie spelletjes enz. aangeboden om te wennen aan het "gewone" leven.
In de tijd dat Marianne en Benny (twee vrijwilligers van onze groep) op deze groep aan het helpen waren is er een jongen door de politie binnengebracht zonder identiteit, ze schatten dat hij ongeveer 9-10 jaar is.
Hij was heel wild, en heel smerig, hij kreeg als eerste een douche en dat had hij nog nooit gehad hij kende het niet, zo ook met het eten. Hij roerde de suiker in de thee met zijn vingers, hij at met zijn handen. Hij wist niet hoe hij met bestek moest omgaan. Hij is nu 2,5 weken in het opvanghuis en heeft al heel veel bijgeleerd. Hij heeft nog wel regelmatig driftbuien en weet zichzelf dan geen raad.
- en naar het Health center.
Bij ieder project werd duidelijk verteld wat er gedaan wordt op de projecten.
We hebben al zoveel gezien en gehoord.
Om 18.15 uur zijn George en ik vertrokken met de trein naar Batumi (dit is een grote stad aan de kust bij de zwarte zee) waar we na bijna 5,5 uur om 23.40 uur aan zijn gekomen.
Daarna zijn we naar het caritashuis gebracht waar we overnacht hebben.
Woensdag 29 juli 2015
's morgens zijn we om 8.00 uur naar het "camp" van Batumi vertrokken om te kijken waar het is en hoe het eruit ziet. Hier komt begin augustus een groep vrijwilligers vanuit Nederland dit camp begeleiden. Hier komen kinderen waarvan de ouders beneden de armoedegrens leven. Dit huis en de tuin, ook de groentetuin en de dieren worden bijgehouden door de dakloze mensen die opgevangen worden door Caritas.
Daarna hadden we even vrije tijd en toen zijn we het centrum van Batumi gegaan, hier hebben we rondgewandeld en heel veel gezien we hebben ook op een aantal terrasjes vertoefd.
Echt, wat is Batumi een mooie stad aan de zwarte zee, enorme gebouwen.
In deze stad staan ook wel wat verwaarloosde gebouwen maar je ziet hier wel al dat hier enorm word gewerkt om het allemaal mooier en moderner te maken. Er staan ook heel bijzondere gebouwen in deze stad. En ook is er heel veel en mooie kunst aanwezig.
In Batumi hadden we onze "eigen" chauffeur van Caritas, Mr. Tamas.
We hoefde maar te bellen en hij kwam ons halen of hij bracht ons weg met zijn vrachtwagentje, ja inderdaad dat was onze taxi.....
De wegen zijn hier enorm slecht, vol gaten en scheuren, ook in de grote stad.
-
02 Augustus 2015 - 11:36
Bianca:
Wat een indrukken. Dat kinderen zo vandaag de dag leven zeg....
Wat hebben we het dan toch goed in nederland.
Het zal heel wat doen bij je alle verhalen en de mensen.
Maar wat goed en mooi dat jij er bent voor ze!
Maak er het allerbeste van. -
02 Augustus 2015 - 16:47
Anne-Marie :
Zo je hebt een druk programma zo te lezen. Weinig slaaptijd gehad. Gelukkig dat er opvang wordt geregeld voor die kinderen! Tjee, als je dat zo leest: " nog nooit een douche gezien" ....
Ik weet zeker dat jij iets kunt betekenen voor deze mensen. Nog veel plezier in Georgie. Ik ben benieuwd naar je volgend verslag.
Gr Anne-Marie -
02 Augustus 2015 - 16:51
Josyanne:
Indrukwekkend om te lezen, laat staan als je er bij bent. Ze hebben het daar wel getroffen met jou, want als er iemand creatief is, ben jij het wel. -
02 Augustus 2015 - 18:18
Wilma:
Tjee Diana, wat een indrukken heb je in die korte tijd al opgedaan! Ik vind het echt super dat jullie er zijn en zo je steentje kunnen bijdragen! Maak er een mooie onvergetelijke leerzame reis van en probeer ondanks alles ook een beetje van alles te genieten! Liefs -
03 Augustus 2015 - 07:19
L10:
Hey Diana, maar goed dat jij altijd weinig slaapt! Wat hebben wij het goed he. Het moet een fijn gevoel geven dat je iets kunt doen voor deze mensen. We moesten eigenlijk allemaal een maandje naar Georgie gaan! Doe je best en geniet van je goede daden. Dikke knuffel ook van WdB en onze nieuwe huisgenoot Kobus! -
06 Augustus 2015 - 20:05
Martin En Jacqueline:
Hallo Diana
Leuk om zo toch iets van jouw te zien waar je bent en wat je allemaal doet. heel veel plezier en tot horens .
groetjes uit Deest
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
